- əhalisiz
- sif. Əhalisi olmayan, əhali yaşamayan.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
müvəhhiş — ə. 1) müəyyən bir yeri əhalisiz qoyan; 2) vəhşiləşdirən; 3) dəhşətə gətirən, qorxu törədən; qorxunc … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müvəhhəş(ə) — ə. 1) boş, əhalisiz, məskun olmayan; 2) qaşqabaqlı, acıqlı; 3) vəhşiləşmiş (heyvan haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
issız — sif. Heç bir insan yaşamayan, əhalisiz, boş, xali, şenliksiz. <Knyaz:> Həp düşündükcə boğar ruhu soyuq; Qaba, issız və dərin bir boşluq. H. C.. Səhərə yaxın issız və səssiz aləm oyanmağa başlayır. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti